ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ …(Αρχές Ιουλίου 2015)

  Παλιά δεν μπορούσα ποτέ να καταλάβω γιατί όταν γινόταν ένα ατύχημα υπήρχαν άνθρωποι που τραβούσαν τα μαλλιά τους και έλεγαν “τι κακό που μας/τους βρήκε”, άλλοι που σχολίαζαν σαν να βλέπουν κινηματογραφική ταινία, άλλοι που εξέφραζαν την άποψή τους για το ποιος έφταιγε, άλλοι που παρακολουθούσαν απαθείς και ελάχιστοι που έκαναν όντως κάτι για να βοηθήσουν τους ανθρώπους που χτύπησαν… Αργότερα ανακάλυψα την απάντηση: Υπάρχουν άνθρωποι που από τη φύση τους είναι ανήσυχοι και άλλοι που από τη φύση τους είναι ήρεμοι.

    Τις ημέρες αυτές ζούμε όλοι ένα “ατύχημα” σε εθνικό επίπεδο. Και ενώ υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που ανήκουν σε εκείνους που περιγράφω παραπάνω και που περιφέρονται στα κανάλια προσπαθώντας να αναστατώσουν όσους έχουν καταφέρει να παραμείνουν ήρεμοι, υπάρχουν και κάποιοι ελάχιστοι, που δυστυχώς χάνονται μέσα στον όχλο της αναστάτωσης, που προσπαθούν πραγματικά να βοηθήσουν “τους ανθρώπους που χτύπησαν”. Συνανθρώπους μας που βρίσκονται σε κατάσταση υπερβολικής αναστάτωσης, φόβου ή ακόμα και σοκ.

    Για να μην παρεξηγηθώ, η κατάσταση είναι δεδομένο ότι είναι εξαιρετικά ανησυχητική από μόνη της. Όμως, κανένας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια κατάσταση όταν βρίσκεται σε κατάσταση υστερίας. Έτσι, για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους, πρέπει εμείς οι ίδιοι να παραμείνουμε νηφάλιοι. Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτό;

    Πριν περάσω στο πρώτο βήμα θα σας ζητήσω να κάνετε ένα πείραμα με τον εαυτό σας.

    Αν βρίσκεστε σε κάποια καλή ή μέτρια ψυχολογική κατάσταση, ανοίξτε την τηλεόραση για να παρακολουθήσετε μία από τις άπειρες “ενημερωτικές εκπομπές” των ημερών – κατά προτίμηση σε ιδιωτικό κανάλι για να βιώσετε εντονότερα το αποτέλεσμα. Αν καταφέρετε να παρακολουθήσετε 1-2 ώρες, μετά θα πάσχετε σίγουρα από κατάθλιψη και θα έχετε τάσεις αυτοκτονίας. Αν μάλιστα παρακολουθήσετε και κάποιον “ειδικό” – που κατά μία περίεργη σύμπτωση αυτές τις ημέρες είναι αποκλειστικά και μόνο ακραίος ομοϊδεάτης ή υπάλληλος του ιδιοκτήτη του καναλιού – δεν θα προλάβετε καν να φτάσετε στην αυτοκτονία. Θα πάθετε έμφραγμα ή εγκεφαλικό.

1. Οπότε, κανόνας πρώτος: Καταπολεμείστε την παρόρμηση “να ενημερωθείτε”. Και αν πραγματικά θέλετε να συγκεντρώσετε περισσότερες πληροφορίες για την παρούσα κατάσταση και τους μελλοντικούς κινδύνους, χρησιμοποιείστε το καλύτερο ηλεκτρονικό δίκτυο ενημέρωσης που διατίθεται διαδικτυακά και αποφύγετε την “ενημέρωση” των ΜΜΕ. Εξάλλου, τι παραπάνω μπορείτε να μάθετε από αυτό που ήδη ξέρετε και παρατηρείτε; Αν καταφέρετε να το κάνετε αυτό για μία ολόκληρη ημέρα, θα αισθανθείτε πολύ καλύτερα. Αν καταφέρετε να το κάνετε για παραπάνω μέρες, θα διασώσετε και την πνευματική σας υγεία. Αν θέλετε οπωσδήποτε να δείτε τηλεόραση, επιλέξτε κάτι ψυχαγωγικό και όχι “ενημερωτικό”. Ενημερωθείτε μέσω ίντερνετ αποφεύγοντας τους αλλαλαγμούς και την υπερδραματοποίηση της τηλεόρασης.
2. Κάντε έναν ευχάριστο περίπατο και παρατηρείστε τα πράγματα γύρω σας. Μετά από λίγο θα αισθανθείτε καλύτερα, ή ακόμα και ευφορία.
3. Σταματείστε οποιαδήποτε δραστηριότητα ή επαφή που γνωρίζετε ότι είναι διεγερτική για σας και γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι θα σας χαλάσει τη διάθεση.
4. Αυτές τις ημέρες, πολύ περισσότερο από τις υπόλοιπες, κάνετε πράγματα που σας αρέσει να κάνετε. Ακούστε τη μουσική που σας αρέσει, διαβάστε ένα βιβλίο, πηγαίνετε κινηματογρά-φο, δημιουργείστε με οποιοδήποτε τρόπο κάτι ευχάριστο.
5. Αν δουλεύετε, προσπαθείστε να αυξήσετε την παραγωγή σας όσο το δυνατόν περισσότερο, με οποιονδήποτε τρόπο, αντιστρέφοντας το κλίμα των ημερών. Μην εγκαταλείπετε και μην παραιτείστε ακολουθώντας το ρεύμα.
6. Αν εσείς οι ίδιοι αισθάνεστε καλά, ασκείστε μια καθησυχαστική επίδραση στο περιβάλλον και στους ανθρώπους γύρω σας.
7. Αν δεν αισθάνεστε καλά, αποφύγετε να μεταδώσετε την ανησυχία σας στους άλλους. Είναι ήδη αρκετά ανήσυχοι από μόνοι τους. Ακολουθείστε τις παραπάνω συμβουλές για να νιώσετε καλύτερα.

    Όσο για το τι θα ψηφίσετε … αποφύγετε τις περιττές αναλύσεις. Με απλά λόγια είναι σαν να έχετε έναν καρκινοπαθή που σφαδάζει από πόνους και ξέρετε ότι σε μερικές εβδομάδες ή μήνες θα πεθάνει υποφέροντας. Και σας δίνουν ένα περίστροφο και σας ζητούν να αποφασίσετε αν πρέπει να τον λυτρώσετε απο τους πόνους του με μια σφαίρα στο κούτελο ή αν θα τον αφήσετε να οδεύει προς τον θάνατο υποφέροντας και ελπίζοντας να γίνει κάποιο θαύμα και τελικά να ζήσει. Το ίδιο εύκολη είναι και η απόφαση που έχουμε να πάρουμε όλοι μας. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Ότι απόφαση και να πάρουμε μπορεί να είναι σωστή. Ότι απόφαση και να πάρουμε μπορεί να είναι λάθος. Οπότε σωστό σε αυτή την περίπτωση είναι αυτό που εσείς οι ίδιοι αισθάνεστε ότι είναι σωστό και αυτό πρέπει να ψηφίσετε.
Όποιο, όμως, και αν είναι το αποτέλεσμα της πλειοψηφίας, είναι δεδομένο ότι και η επόμενη μέρα θα είναι πολύ δύσκολη. Και όλοι εμείς πρέπει να είμαστε γεροί και δυνατοί για να την αντιμετωπίσουμε.